ลูกๆ ถวายสังฆทานร่วมกับพ่อ พ่อได้ทำบุญในวันปีใหม่ ๑ แสนบาท และขออนุโมทนาบุญกับทุกๆ ท่าน — ที่ ศูนย์อริยะ สระบุรี

ชาตินีนาทีทอง ตามครรลองพระเถิดหนา
เรียนรู้ในวิชชา เร่งศึกษาให้เข้าใจ
ชีวิตจะประเสริฐ หยุดเกิดตายหายหลงใหล
ฝึกตนให้พ้นภัย ไม่มีทุกข์สุขมั่นคง

ยกพระ อริยะโคราช

3 เมษายน 56

คำเตือนหลวงพ่อเช้านี้
1.เรามีสติปัญญารักษาใจอยู่ไหมนี่
2.เราเห็นสัตว์โลกเกิดรอตาย. มีรอพรากอยู่ไหม. แล้วเราเหนือตายหรือยัง
3.เราเห็นจริงหรือยังว่า. สิ่งที่มีอยู่จริงคือใจ
สิ่งที่เกินกว่าใจไม่มีอยู่จริง
แล้วเราเลือกข้างหรือยัง ?
4.ขอบคุณค่ะ และรู้สึกโชคดีกับทุกเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
5.Here and now
นิพพานอยู่ที่ใจเรา. และปัจจุบันเท่านั้นที่. เป็นของเราจริงๆ
หลวงพ่อบันทึกเพื่อเตือนลูกๆเช้านี้
๑.ถ้าลูกยังมีเรา ก็มีเขา
ทำอย่างไรจึงจะไม่มีเขา. นั่นคืออย่ามีเรา
เมื่อละเราได้. ก็ไม่มีเขา
๒.เรามีหน้าที่รักษาใจตน. เมื่อเรารักษาใจ
เราได้ เราก็จะช่วยเขาได้
๓.ขอให้ลูกขยันถามตนเองว่า
เรากำลังทำอะไรอยู่. ใจเราสงบสบาย
อยู่ไหม?โอวาทหลวงพ่อคืนนี้
ที่พ่อพร่ำเตือนลูก ไม่ใช่ลูกเลวสิ้นดี
แต่เพื่อความสุขุมรอบคอบในการออกจากทุกข์ของลูกเอง
แล้วเมื่อถึงวันหนึ่งที่ลูกทำได้
ลูกจะรู้เองว่า
ถ้าไม่มีพ่อ คงไม่มีวันนี้

และพ่อขอชมว่าลูกๆมีความก้าวหน้าในการปฏิบัติกันดีทุกคน
พ่อจึงเชื่อว่าลูกจะต้องทำได้แน่

4 เม.ย.56

โอวาทหลวงพ่อเช้านี้
๑.การที่ลูกได้มีโกาสมาพบพ่อ. แล้วลูกสามารถพูดได้ว่า. เรานี่ช่างโชคดีจริงๆ
เมื่อลูกซึ้งกับคำนี้
นั่นแสดงว่าลูกของพ่อต้องเป็นคนที่มีบุญใญ่มาก
๒.สุดยอดความปรารถนาของปุถุชนคือ
ความต้องการอำนาจในการปกป้องรูป
ซึ่งอำนาจนี้แฝงมาในรูปแบบต่างๆตามจริตนิสัยของแต่ละบุคคล๓.สุขที่แท้จริงคือการปราศจากทุกข์
เป็นความสงบของใจ
๔.พ่อบอกว่า. การเป็นพระอรหันต์ง่ายกว่า.
การเป็นปุถุชน เพราะอรหันต์คือผู้วาง
แต่ปุถุชนคือผู้ที่แบกของหนัก
๕.การที่จะหาสิ่งที่มีอยู่จริงคือใจ. ย่อมมี
โอกาสพบได้ แต่การหาสุขในโลกที่ไม่มี
อยู่จริงไม่อาจพบได้เลย
๖.พ่อเตือนเรื่องการบริโภคเนื้อสัตว์เป็นอัน
ตรายทั้งทางร่างกายและจิตใจ
พ่อรัก...และห่วงใยลูกอยู่เสมอ


โอวาทหลวงพ่อเย็นนี้
๑. การที่ลูกมาเกิดมาพบพ่อในชาตินี้
เป็นการนัดกันมาเกิดเพื่อทำนิพพาน
ให้แจ้ง
นี่คือสิ่งดีของลูกๆ พ่อขอให้ลูกเพียรต่อ.
อีกหน่อย. แล้วลูกจะเห็นว่าไม่ยาก
๒. พ่อขอให้ลูกพยายามพิจารณาว่า. มีใคร
ในโลกนี้. ที่พบสุขจริง
๓. พ่อขอให้ลูกมีความเห็นว่านิพพานไม่เกิน
วิสัยของลูกพ่อ การเอาโลกมันยากและ
เหนื่อยกว่า
๔. ให้ลูกเห็นว่าเหตุการณ์ต่างๆที่เกิดกับเรา
เป็นเครื่องวัดใจเราว่าเราทำใจได้หรือยัง
๕.พ่อรักและห่วงใยลูกๆทุกคน

11 เมษายน 56

พ่อทบทวนคำสอน
๑.ศูนย์อริยะตั้งขึ้นมาเพื่อสร้างคนให้เป็นอริยะ. อริยะจริงจึงจะมีคุณค่าแก่ตนและผู้อื่นได้อย่างแท้จริง
๒.ถ้าพระพุทธเจ้าไม่ดีจริงเราจะนับถือทำไม
แต่ถ้าเราบอกว่านับถือ แล้วไม่ทำตาม
จะเรียกว่านับจริงหรือ.?
๓.จะออกจากทุกข์ต้องจริงจังและจริงใจ
๔.ระหว่างพ่อกับลูกใครจริงใจกว่ากัน
ระหว่างลูกสอนตนเองกับพ่อสอนลูก
ใครจะเพียรกว่ากัน?
๕.พ่อขอให้ลูกๆทบทวนธรรมบทใหม่
"การได้พบอริยะนับว่าโชคดีอย่างยิ่ง
ขอให้ลูกทบทวนจนเข้าใจ. จนเกิดปิติว่า
เราโชคดีจริงๆ
๖.พ่อขอให้ลูกทบทวนที่มาของโลกธรรม
"การต้องการอำนาจในการปกป้องรูป"
ซึ่งเป็นสุดยอดความปรารถนาของสัตว์โลก
๗.การปฏิบัติธรรมที่แท้จริงต้องปฏิบัติได้ทุกขณะจิต
๘.ขณะนี้เรามีธรรมข้อไหนเป็นคติธรรมเลี้ยงใจเราอยู่
๙.การจะพ้นจากทุกข์ได้จะต้องอาศัย
เวลา ความเพียร ปัญญาและประสบการณ์
ขอให้ลูกๆจงอดทน
พ่อรักและเป็นห่วงลูกทุกคน

๑๓ เมษายน ของทุกปี
เ็นวันบูชาครูของผองพี่น้องลูกพ่อพิชัย
ขอเชิญทุกท่านร่วม สรงน้ำหลวงพ่อ
ในวันที่ ๑๓ เมษายน ปีนี้
ขณะนี้มีพี่น้องของเรามาอยู่ปลีกวิเวกและช่วยเหลือกิจการงานประมาณ ๑๕๐ คน ขอมุทิตาและโมทนากับทุกท่าน
การทำงาน เป็นการทำเพื่อสละ ละขันธ์ทั้ง ๕ จึงจะเป็นการบำเพ็ญบุญบารมี
เริ่มจาก ๑. บำเพ็ญทาน สละแรงกายและการให้อภัยกันและกันเป็นการละความเห็นแก่ตัวละตัวตนของเรา
๒. ขณะทำงานเป็นการรักษาศีลใปในตัว
ไม่คิดเบียดเบียน ไม่คิดอยากได้
๓.ขณะทำงานเป็นการละกามคุณ คือละความสุขสบายเพื่อรูปนี้
๔.ปัญญาบารมีเกิดขณะทำงาน การทำงานหลวงพ่อเตือนลูกๆให้ช้าลงสักนิด ฝึกสติให้มากเพื่อให้เกิดปัญญาเห็นโลกตามความเป็นจริงในงานที่ทำ
๕.การทำงานคือความเพียรทั้ง ๔ ข้อ
๖.อดทนอดกลั้น ต่อเวทนาทางกายเหนื่อยยาก. เวทนาทางใจเมื่อความเห็นไม่ตรงกัน
ไม่ได้ดั่งใจ
๗.สัจจะและอธิฐาน ตั้งใจจริงทั้งหมดเพื่อเป็นปัจจัยสู่นิพพานลูกเดียว
๘.มีความรักความเมตตาปรารถนาดีต่อกัน
เพราะเราเป็นลูกพ่อเดียวกันมีเป็าหมายเดียวกัน
๙.หลวงพ่อเตือนลูกๆเรื่องพรหมวิหาร ๔
ผัสสะสิ่งใดช้างลงสักนิด ให้นำด้วยอุเบกขาก่อนแล้วข้ออื่นค่อยตามมา จะได้ไม่ผิดพลาด
และสุดท้ายพ่อรักและห่วงใยลูกทุกคน
จากพ่อ

พ่อให้ข้อคิด ๑๗ เมย. ๕๖

พ่อให้ข้อคิด ๑๗ เมย. ๕๖
๑.บัณฑิต เตือนตน คนพาล เพ่งโทษคนอื่น
๒.ฉันรักเฉอ ฉันก็ทุกข์และก็ทำให้เธอเป็นทุกข์
เธอรักฉัน เธอก็ทุกข์และก็ทำให้ฉันเป็นทุกข์
.....อย่ามารักฉันเลย.....
๓.ฉันเกลียดเธอ ฉันก็ทุกข์และก็ทำให้เธอเป็นทุกข์
เธอเกลียดฉัน เธอก็ทุกข์และก็ทำให้ฉันเป็นทุกข์
.....อย่ามาเกลียดฉันเลย...
๔.การมาอยูวัด มีโอกาสเห็นกิเลสของตัวเองมากกว่าอยู่บ้าน
การเห็นกิเลสของตนเอง น่าภูมิใจพอๆกับการเห็นว่าเราทำได้
จากพ่อ ที่รักลูกเสมอ

พ่อให้การบ้าน ลูกๆชาวอริยะ (๑๘/๐๔/๒๕๕๖)

พ่อให้การบ้าน ลูกๆชาวอริยะ
(๑๘/๐๔/๒๕๕๖)

๑.แค่รู้สึกสึกว่าไม่ชอบ ก็เลวอยู่แล้ว..... ถ้าเกลียดเขาด้วย ก็ยิ่งเลวขึ้นไปอีก....มันจะได้อะไร. นอกจากความวิบัติ....
จริงไหมลูก???

๒. ทำไมจึงรักเขา?
มันทำให้เราเป็นสุขหรือทุกข์ ......
เพราะอะไรจึงต้องการความรัก ......
ความรักเป็นความเห็นแก่ตัวหรือไม่ ......
โบราณว่า ที่ใดมีรัก ที่นั่นมีทุกข์ จริงไหม ......
เราจะละ ความรักได้อย่างไร.....

๓. ทำไมจึงเกลียดเขา???
มันทำให้เราเป็นสุขหรือเป็นทุกข์....
แล้วมันทำให้เขาเป็นสุขหรือเป็นทุกข์.....
มันจะทำให้ก่อเวรกรรม ก่อให้เกิดศัตรู และจะมีผลเป็นอย่างไร.....
แล้วเราจะละความเกลียดได้อย่างไร......

๔. รักอย่างอริยะ คือรักอย่างไร???

(พ่อขอโมทนากับลูกทุกคนที่ใส่ใจ)